روغن لحیم یا فلاکس (تنه کار) ROSOL 1s روتنبرگر آلمان

برای اتصال قطعات الکترونیکی به فیبر مدار چاپی انتخاب مناسب و استفاده از روغن لحیم کمک فراوانی به جلو گیری از اکسیداسیون در طول لحیم کاری می کند.بعد از وارد پایه قطعه به سوراخ فیبر مدار چاپی با افزودن فلز پوشش دهنده (قلع و سرب) به محدوده شعاعی پد عمل اتصال انجام می گیرد. هدف استفاده از روغن لحیم تسهیل در فرایند لحیم کاری می باشد. مانعی برای لحیم کاری استاندارد در یک محل مشترک وجود عناصری می باشد که مانع از شارش فلز متصل کننده است.برای مثال می توان گرد و خاک یا اکسیداسیون فلز را نام برد.نا خالصی ها را می توان با استفاده از ابزارها (سمباده و …) و یا مواد شیمیایی پاک کرد.اما دمای بالا برای ذوب کردن فلز متصل کننده خود موجب افزایش ایجاد اکسیداسیون می شود که در طول زمان موجب خوردگی فلز می شود.

یکی از مهمترین موادی که در عملیات لحیم کاری مورد استفاده قرار می گیرد روغن لحیم می باشد.تمام فلزاتی که می خواهند به یکدیگر متصل شوند ممکن است در اثر عوامل جوی اکسید شوند و یا سطوح خارجی آنها کثیف و آلوده باشد. برای از بین بردن این عوامل از پاک کننده ها (روغن لحیم) استفاده می شود.این مواد علاوه بر آنکه آلودگی سطح قطعات را پاک می کنند مانع از اکسید شدن محل اتصال در خلال عمل لحیم کاری نیز می شود.لذا تمام مواد پاک کنندهایی را که قادرند ترکیباتی نظیر اکسیدها و هیدرات ها را در خود حل کنند می توان در شمار روغن های لحیم کاری به حساب آورد به این روغن ها روغن های خورنده (corrosive) (ساینده) می گویند.از معروفترین روغن های خورنده می توان اسید های معدنی پراکس، محلول آمونیاک و کلرید روی را نام برد.

از روغن های ساینده عموما برای لحیم کاری خشن و قطعات بزرگ استفاده می شود .این بدان معناست که در لحیم کاری عناصر الکترونیک معمولا از این روغن لحیم ها استفاده نمی شود ، در حالی که اگر استفاده هم شود معمولا عمل لحیم کاری به سهولت نیز انجام می گیرد. عدم استفاده از این روغن ها در لحیم کاری الکترونیک دلیل دیگری دارد و آن این است که چون درجه حرارت در لحیم کاری نرم پایین است روغن لحیم تجزیه وتحلیل نمی گردد و در محل اتصال باقی می ماند که سبب خورده شدن محل اتصال می شود.در کارهای الکترونیکی (لحیم کاری نرم) از روغن لحیم های غیر خورنده (noncorrosive)(غیر ساینده) استفاده می شود که از نوع مواد آلی (کربنی ) هستند.

این مواد در خلال لحیم کاری تجریه و تبخیر می گردند و در نتیجه مواد زاید و اکسیدها را در محل اتصال از بین می برند. از معروف ترین روغن های غیر ساینده می توان استارین ، رزین ، و کالوفن را نام برد.اگر این روغن لحیم ها بعد از عمل لحیم کاری از روی برد پاک نشوند بعد از مدتی فاسد می شوند و موجب تغییر مقاومت مسیر لحیم کاری شده و خوردگی آن می شود.

برای سال های متوالی در لحیم کاری نرم استفاده از کلوفن رایج بوده است.کلوفن ماده ای ساخته شده از درختان کاج می باشد.کلوفن ماده ای ایده آل به حساب می آید زیرا فاقد توانایی رسانایی و عدم خورندگی فلز در دماهای عادی می باشد اما در لحیم کاری هایی با دمای بالا ، دارای واکنش های خفیفی نیز می باشد.